Patrz

Patrz, klęczą ludzie w katedrze pod świętymi obrazami 

Gdziekolwiek się nie poruszysz, patrzą na ciebie oczami 

Dwudziestu ośmiu zakonników modli się przy ołtarzu 

Zobatrz, patrz uważnie, jeszcze nikt cię nie zauważył 

I nie mów ani słowa, tu obok trwa rozmowa 

Dziewczyna klęcząc przy kracie szepcze do niej 

Gotowa oddać wszystko bliźniemu swemu, tu i teraz dlatego 

Że tu i teraz ona kocha go jak siebie samego 



Patrz, klęczą ludzie w katedrze, bo wiedz to jest ofiara 

Modlą się za dusze marszałka, premiera i generała 

Tłum stoi i tłum klęczy, lecz tłum się nie porusza 

Stojący wyżej gryzie ciało Jezusa Chrystusa 

Ty się zdecydowałeś i wreszcie zobaczyłeś 

Pokazałem ci jak umiałem to, o czym tylko wiedziałem 

Ty się zdecydowałeś i wreszcie zobaczyłeś 

Pokazałem ci jak umiałem to, co zawsze chciałem 



Patrz, klęczą ludzie w katedrze bo wiedz to jest ofiara 

Modlą się za dusze marszałka, premiera i generała 

Tłum stoi i tłum klęczy, lecz tłum się nie porusza 

Stojący wyżej gryzie ciasto Jezusa Chrystusa 

Ty, ty, ty, ty się zdecydowałeś i wreszcie zobaczyłeś 

Pokazałem ci jak umiałem to, o czym tylko wiedziałem 

Ty się zdecydowałeś i wreszcie zobaczyłeś 

Pokazałem ci jak umiałem to, co zawsze chciałem