Саған (2018)

Кеткен нәрсе енді жоқ, 
Қайғы оны қайтармайды, стоп! 
Жылдар арамызды бөлді, жылдам .
Сен және мен ойлағаннан да, жаным. 
Соңғы сөзіңді түсіне алмадым, 
Шын айтамын, түсінбегесін күрсіне алмаған шығармын. 
Мен сүйетін адамды сенен таба алмадым, 
Кешір, қалағаныңды қаламадым. 
Деме "бағаламадың", жоқ, бағаладым, 
Біз жайлы тағы не дейді жұлдыз жорамалың, а? 
Хы, айтшы оған – оттай бермесін деп, 
Бір ғана Жаратқан бар, барлығын Сол біледі. 
Барлығы Соған мәлім, ал айтшы біздер кімбіз? 
Біз – сондай жаратылыс, өзімізге түсініксіз. 
Расында, Ол бұйыртқан әрбір дем қымбат, 
Шүкір айта біл, иманнан сынба. 

Қ-сы: 
Сені сағынып өткен күндерге өкпелеме, 
Жылдарыммен алданып кеткен пендемін. 
Ішімнен таңып жүрегімді емдермін, 
Жарығым Күндей, өзіңдей жан кем де кем. 

Тіпті айтатын сөз қалмады арада, сен білесің, 
Тағы да шылым шегуді бастадым сен кеткелі. 
Өмір қас қағым сәт, сондықтан жоғалтқым келмейді, 
Өзім жазған өлең тек өзімді ғана тербейді. 
Түсін, сен кеткелі жоғалды менде бақыт, 
Сағынумен батады кеш, сағынумен таң атып. 
Мен жасырмаймын, әлі күнге дейін жүректе барсың, 
Сен маған соншалық қажетсің, жұтқан ауасың. 
Бұл дертімнің дауасын таппайды ешкім, білемін, 
Амалсыздан ғана, амалсыздан өмір сүремін. 
Бәлкім, сен де дәл осындай күйде жүрген шығарсың, 
Бәлкім, өзгенің жанында, жоқ, мүмкін емес. 
Ол да мені сүйген тез ұмыта қоймас деп кейде, 
Өз-өзімді жұбатамын, қайтем енді, шын сүйдім. 
Шын сүйдім көзіңе алғашқы рет қараған кезде, 
Махаббат дерті бойымда бірден тарады лезде. 
Ия, мен дәл қазір маспын, күйінгеннен ішемін, 
Қалай емдеуін де білмеймін жараны іштегі. 
«Қош бол» деген сөздей жоғарыдан тастағандайсың, 
Жалған бейнеңді көрдім, көрсетші, басқа қандайсың? 
Сендірші мені, өкпелетші мені, өтінемін, 
Ия, мен де қателестім, ия, мен де өкінемін. 
Бірақ сонда да жүрегім жібергісі келмейді, 
Рақмет саған көп-көп, енді мен адамға сенбеймін. 
Енді мен де жайбарақат қараймын махаббатқа, 
Сүйем деп тұрып, өзгемен жүру – не, махаббат па?! 
Әттең, сен сезбейсің, сезгенде өйтпес едің, 
Шын сүйсең, тез арада кетпес едің. 
Таста, жарайды басқасын-ақ табармын, солай шештім, 
Жаралы жүректің мұңын түсінбейді ешкім. 
Мен-ақ қиналып атқызайын таңды оңашада, 
Жазған өлеңім сендегі өткенге жол аша ма? 
Бір сәтке болса да, көргім келеді сол бейнеңді, 
Бір сәтке болса да, сезінгім келеді сол кезді. 
Ауыр сөздер айтпадым, көңіліңе тиер дедім, 
Қарашы, мен өзгермедім, сол баяғы Мейірбегің. 
Қолда сенің суретің, темекі, түтін, бөлме, 
Адамзат құрып кетсе де, тек сен өзгере көрме. 
Саған бұл соңғы хатым, енді менен күтпе, 
Мен сені сүйемін, осы жерден нүкте... 

«Неге адамдар ұмытады уәдесін? 
Неге жүрегімде әлі бір есім? 
Неге көкке ұшады біздің армандар?» 
Осы сұрақты қоямын оңаша қалғанда. 
Өтінем, қайтаршы маған бір сәтке 
Сол кезді, алғаш кездескен көктемді. 
Қанша тырыссаң да, қайтару қиын өткенді... 

Қ-сы: (х2) 
Сені сағынып өткен күндерге өкпелеме, 
Жылдармен алданып кеткен пендемін. 
Ішімнен таңып жүрегімді емдермін, 
Жарығым Күндей, өзіңдей жан кем де кем.

Послушать/Cкачать эту песню

Mp3 320kbps на стороннем сайте