Wieczny problem

Dzisiaj protestuje 
  Bo mnie nikt tu nie szanuje 
  Dzisiaj protestuje, 
  Bo kazdy czepia sie 
  Dzisiaj protestuje, 
  Bo sie sama zaniedbuje 
  Dzisiaj protestuje, 
  Strzele sobie prosto w leb 

  Samej mi do siebie 
  Jest okrutnie za daleko 
  Ciagle mi dystansu 
  Do samej siebie brak 
  Burze sie na wszystkich, 
  Ze mnie za nic, kurwa maja 
  A to mnie od srodka 
  Wpierdala jakis rak 

  Jak siebie przezyc mam? 
  Czas nie leczy moich ran! 

  Smieje sie ze wszystkich 
  Tylko z siebie wciaz nie moge 
  Bije sie ze wszystkim 
  Tylko rzadko kiedy w piers 
  Moze zawsze bede czula sie 
  Od siebie gorsza 
  Moze tak zostanie do usranej smierci mej 

  Jak siebie przezyc mam? 
  Czas nie leczy moich ran! 
  Jak siebie w sobie zniesc? 
  Jak mam pokochac sie? 

  Czasami nawet racje mam 
  Czasami nawet sama sobie klaniam sie 
  Ale wystarczy obcy smiech 
  I wszystko znowu trafia szlag! 


  -- 
  Inspiracja: postanowilam podjac temat wlasnej osoby, piszac szczerze i uczciwie, rownie bezlitosnie jak to zwyklam robic z bohaterami innych moich tekstow.